Το τρενο τησ μουσικησ
Η παρτιτούρα κάθε μουσικού εργου κρύβει μέσα της ένα διαφορετικό τρένο. Ένα τρένο με βαγόνια, οπου οι επιβάτες δεν είναι άνθρωποι, αλλά νότες.
Ο συνθέτης, που είναι και ο οδηγός του μουσικού τρένου, αποφασίζει πόσοι και ποιοί χωράνε σε κάθε βαγόνι. Γράφει την απόφασή του μπροστά στη μηχανή με έναν αριθμό. Π.χ. :
Η Γαλέρα κι η Γοργόνα
Με μια γαλέρα μπάρκαρα από τη Λισσαβόνα. Σαν βγήκα μεσοπέλαγα με βρήκε μια γοργόνα. Αν ζει ο Μεγαλέξανδρος, με ρώτησε με ύφος κι ευγενικά απάντησα σαν πειρατής με ήθος. Πού θες να ξέρω, καλέ γοργόνα; Δεν είχα γεννηθεί ακόμα κι αν δεν τη ζήσεις την ιστορία, αλλιώς τη γράφουν τα βιβλία. Καθόλου δεν της άρεσε η ψευταπάντησή μου. Τη θάλασσα φουρτούνιασε, δυσκόλεψε η ζωή μου. Παλεύω με τα κύματα και μες στον πανικό μου πώς να παλέψει τα θεριά το καρυδότσουφλό μου. Έγινε ξάφνου η νύχτα μέρα. Μα τι συμβαίνει εδώ πέρα; Πού ‘ν’ η γοργόνα και η γαλέρα; Ποιος μού ’χει κόψει τον αέρα; .......................................... Ξύπνησα μέσα στη μπανιέρα! |
|